wilderun

Epigone albümünün 2,5. şarkısı. Önceki albümlere nazaran folk müzik neredeyse tamamen terk edilmiş ama senfonik esintiler çok daha vurucu. Uzun açılış, bitmek bilmez -yakınma yoktur- soft, "bağyan" ve senfonik vokaller sonrası dinleyici ödüllendirip böğüren adamımız ve yüksek BPM'li baterimiz...

Bu şarkıyı birkaç kere üst üste dinlemişimdir. Şarkıdan resmen epiklik akıyor. Bu arada bu şarkı, aklıma epik anime müziklerini getiriyor nedense. Animelerle o kadar içli dışlı olmasam bile duymuşumdur o tarzda şarkıları. İşte bu şarkı tam o tipte. Hele 3:19’tan sonra şarkı öyle bir gaza geliyor...