Dostlar selamlar,
Temmuz itibariyle 24 yaşıma geldim. İki yıllık uzaktan okudum Sakarya’da, fakat şimdi biraz kafam karışık ve tavsiye almak adına buraya yazıyorum. İlkokul dönemlerimden beri yazılımla çok uzun bir süredir ilgileniyorum. O dönemlerde bir bilgisayarım olmuş olsa, büyük ihtimal çok erken yaşlarda iyi yol kat eder ve şu anki durumda olmazdım.
2019'da liseden mezun oldum ve o dönemden beri çağrı merkezi alanlarında çalıştım. Şimdi de etkinliklerde host olarak çalışıyorum.
Hedefim bilgisayar mühendisliği idi fakat yapamadım. İki yıllık uzaktan programcılık dışında bilgisayar mühendisliğine geçiş yapabileceğim bir bölüm yazdım. Uzaktan eğitim seçme sebebim İstanbul’da olmam ve hem okurken hem de o yılda prodüksiyon işleri yapma şansımın olmasıydı. Puanım çok düşüktü ve konum olarak imkanların kısıtlı olduğu şehirlerde psikolojik olarak çektiğim zorlukları daha da dayanılamaz hale getirmek istemiyordum. Neyse.
Şimdi bana gelirsek, şahsen kafamda çokça proje var; belki sayfalarca yazabilirim. Prodüksiyon işlerinden bahsettiğim iş de beraber yaptığım kişinin benim ortaokul arkadaşım olması. Onunla beraber 2016 yıllarında YouTube, sinema alanlarına olan merakımızı işe dökmüştük. O şimdi sinema TV kazandı ve okuldaki networkle beraber şirket kurup işini kurdu ve büyüttü. Çok tezcanlıydı, işi hassas yapmaktan uzak ve hemen sıkılan biriydi. Benimle geçirdiği vakit, uzun dönemde onun bu alana itilmesi, benim kendimi geliştirmem ve işin bu raddelere gelmesini sağladı. Buna karşın her durumda onun yanında çalışma fırsatını da beraberinde sağladı. Benim hayalim bilgisayar mühendisliğine geçip bu alanda özellikle görsel mühendislik gibi alanlara kaymaktı ve projeler geliştirip Türkiye'de sektörel fark yaratmak, sinema ve bilgisayar teknolojileri üzerinde ciddi işler yapmaktı. Bu hedefime karşın, bu arkadaşımla beraber projeler yapmaktı fakat lise dönemlerimden beri uğraştığım birçok sorun nedeniyle hiçbiri mümkün olmadı.
Uzun süredir dikkat dağınıklığı ve depresyonla uğraşıyorum. Ciddi bir motivasyonsuzluk peşimi bırakmıyor. 2019 dönemlerinde lise mezuniyeti sonrası anksiyete atakları ve evden hiç çıkamama gibi dertlerle uğraştım. Devamında ekonomik sorunlar ve ailemin mental olarak sıkıntılı olmasıyla beraber üstüme binen yük nedeniyle anksiyeteden kurtulmama rağmen istediklerimi yapmaktan mahrum kaldım. Bu süreçte kendimi suçluyorum ama gene de babamın hukuki sorunları, annemin psikolojik sorunları ve ekonomik olarak çok zorlanmamız, ailevi diğer ciddi meseleler beni zorladı. Ancak bunca zaman kendimi salmadan uğraşabildiğim şeylerle uğraşmaya devam edip en azından psikolojik olarak neredeyse tamamen düzeldim (öyle düşünüyorum). Dikkat dağınıklığı için 7 ay önce başladığım ilaç sayesinde artık oturup işlerimle uğraşabilmeyi başardım. İletişim becerilerimi geliştirdiğim için etkili konuşma, ikna, kendini ifade etme gibi beceriler kazandım.
Son dönemlerde uluslararası derneklerde birkaç ay çalışıp ünlü otel ve işletmelerde host olarak görev yapıp önemli ölçüde çevre edindim. Yine 7 ay önce kursa katılıp sertifika aldım. Fakat son 2. sınıf dönemimde eğitimim için planladığım DGS'de çok yüksek puan alacak kadar net yapma konusunda başarılı olamadım. DEHB konusunda uzun zamandır bilinçliydim ama beni ne kadar etkilediğini bilmiyordum. Psikiyatristler depresyon deyip gönderiyorlardı fakat yaptığım araştırmalarda DEHB olduğunu biliyordum. İlkokul çağlarından beri hocalarım dikkat dağınıklığı sorunum olduğunu söylüyordu. Ancak elle tutulur bir çözüme gitme veya seanslara para dökme yoluna gidemedim.
2023 Eylül aylarında İstanbul Çapa'dan bir şekilde randevu alıp durumu anlattım. Çok yüksek olasılıkla DEHB olduğunu ve bunun için yaygın olarak kullanılan Wellbutrin ilacına başlamamı önerdi. Bu ilacı 4 ay alıp Ocak ayında dozu 2 katına çıkardığımda, aylarca düzgünce DGS çalışamayan ben, bir anda 2 kitap bitirdi. Bu, Haziran'a kadar 6 kitaba çıktı. Çoğu kolay ama biraz da zor sorular olan kaynaklardı. 4-5 ayda çok fazla soru çözüp ders çalışabildim. Türkçe çözerken 3-4 dakikada bir soru çözüyordum, bu süre 40 saniyeye indi. Bu, 3-4 günde oldu. O andan itibaren işin asıl sorununun DEHB olduğunu anladım. Bu kadar etki edeceğini bilmiyordum. Şimdi ise zor kaynaklara zaman bulamadığım için DGS'ye girip sadece Türkçe ve matematik sorularını çözebildim. Marmara taraflarında network kurabileceğim bir okula yerleşmemi sağlayacak bir sıralama yapabilecek miyim bilmiyorum.
Bu sene kazandığım motivasyonla yazılıma tam abanarak işe girmeyi deneyeceğim fakat okul ile ilgili ne yapacağımı bilmiyorum. Yazılımdan iş bulma konusunda kendime güveniyorum ama yazılım sektöründe ikna becerilerimi ne kadar kullanabilirim bilmiyorum (staj döneminde önemli bir pozisyonda patronun yanında chat bot geliştirmeyle ilgili ama daha genel sorumluluk aldığım önemli bir pozisyonda başlamıştım ama birkaç olumsuzluktan, staj sonrası devam edemedim). Bilgisayara oldukça hakimim. Neredeyse her sorunu çözebilirim veya hızlıca nereden çözeceğimi öğrenebilirim. Yazılım kurslarından gördüğüm, gerçekten bu alana yeteneğimin olduğunu fark ettirdi. Çünkü algoritmaları nasıl yaptığımı bilmeden doğru yapıyordum. Bu yüzden bu alanda çürüteceğim dirsek boşa gitmeyecek bence. Ancak şimdi üniversite için hala uğraşmalı mıyım yoksa hiç uğraşmayıp alaylı olmaya çalışsam daha kısa sürede mi işin içine atılırım bilemiyorum. Üniversite okumamamın eksisi ne kadar hissedilir? Ve yine istediğim idealleri gerçekleştirecek şartlar bulabilir miyim?
Çok uzun süredir sürekli içimde bir savaş dönüyor. Psikolojik olarak güçlü kalmayı başarsam da kariyer olarak 0 olmak, vasıfsızlardan farksızmışım gibi hissettiriyor. Ülkedeki çoğu sıkıntı doğrudan ailemi etkiledi ve şu an ekonomik istikrar vs. denilse de ne olacağı hala belli değil. Yaşımın 24 olmasıyla benden çok daha küçüklerin ilerleyişini görmek üzücü oluyor. Başarılı olsam bile daha geç ilerlediğim için yalnız kalacakmışım gibi hissettiriyor. Sizden ricam tecrübeniz varsa, bilginiz dahilinde açık bir şekilde tavsiyelerinizi bekliyorum dostlar. Acı tatlı her şeye açığım ve özellikle kalp kırmaktan korkmamanızı istiyorum. İyi forumlar.
Temmuz itibariyle 24 yaşıma geldim. İki yıllık uzaktan okudum Sakarya’da, fakat şimdi biraz kafam karışık ve tavsiye almak adına buraya yazıyorum. İlkokul dönemlerimden beri yazılımla çok uzun bir süredir ilgileniyorum. O dönemlerde bir bilgisayarım olmuş olsa, büyük ihtimal çok erken yaşlarda iyi yol kat eder ve şu anki durumda olmazdım.
2019'da liseden mezun oldum ve o dönemden beri çağrı merkezi alanlarında çalıştım. Şimdi de etkinliklerde host olarak çalışıyorum.
Hedefim bilgisayar mühendisliği idi fakat yapamadım. İki yıllık uzaktan programcılık dışında bilgisayar mühendisliğine geçiş yapabileceğim bir bölüm yazdım. Uzaktan eğitim seçme sebebim İstanbul’da olmam ve hem okurken hem de o yılda prodüksiyon işleri yapma şansımın olmasıydı. Puanım çok düşüktü ve konum olarak imkanların kısıtlı olduğu şehirlerde psikolojik olarak çektiğim zorlukları daha da dayanılamaz hale getirmek istemiyordum. Neyse.
Şimdi bana gelirsek, şahsen kafamda çokça proje var; belki sayfalarca yazabilirim. Prodüksiyon işlerinden bahsettiğim iş de beraber yaptığım kişinin benim ortaokul arkadaşım olması. Onunla beraber 2016 yıllarında YouTube, sinema alanlarına olan merakımızı işe dökmüştük. O şimdi sinema TV kazandı ve okuldaki networkle beraber şirket kurup işini kurdu ve büyüttü. Çok tezcanlıydı, işi hassas yapmaktan uzak ve hemen sıkılan biriydi. Benimle geçirdiği vakit, uzun dönemde onun bu alana itilmesi, benim kendimi geliştirmem ve işin bu raddelere gelmesini sağladı. Buna karşın her durumda onun yanında çalışma fırsatını da beraberinde sağladı. Benim hayalim bilgisayar mühendisliğine geçip bu alanda özellikle görsel mühendislik gibi alanlara kaymaktı ve projeler geliştirip Türkiye'de sektörel fark yaratmak, sinema ve bilgisayar teknolojileri üzerinde ciddi işler yapmaktı. Bu hedefime karşın, bu arkadaşımla beraber projeler yapmaktı fakat lise dönemlerimden beri uğraştığım birçok sorun nedeniyle hiçbiri mümkün olmadı.
Uzun süredir dikkat dağınıklığı ve depresyonla uğraşıyorum. Ciddi bir motivasyonsuzluk peşimi bırakmıyor. 2019 dönemlerinde lise mezuniyeti sonrası anksiyete atakları ve evden hiç çıkamama gibi dertlerle uğraştım. Devamında ekonomik sorunlar ve ailemin mental olarak sıkıntılı olmasıyla beraber üstüme binen yük nedeniyle anksiyeteden kurtulmama rağmen istediklerimi yapmaktan mahrum kaldım. Bu süreçte kendimi suçluyorum ama gene de babamın hukuki sorunları, annemin psikolojik sorunları ve ekonomik olarak çok zorlanmamız, ailevi diğer ciddi meseleler beni zorladı. Ancak bunca zaman kendimi salmadan uğraşabildiğim şeylerle uğraşmaya devam edip en azından psikolojik olarak neredeyse tamamen düzeldim (öyle düşünüyorum). Dikkat dağınıklığı için 7 ay önce başladığım ilaç sayesinde artık oturup işlerimle uğraşabilmeyi başardım. İletişim becerilerimi geliştirdiğim için etkili konuşma, ikna, kendini ifade etme gibi beceriler kazandım.
Son dönemlerde uluslararası derneklerde birkaç ay çalışıp ünlü otel ve işletmelerde host olarak görev yapıp önemli ölçüde çevre edindim. Yine 7 ay önce kursa katılıp sertifika aldım. Fakat son 2. sınıf dönemimde eğitimim için planladığım DGS'de çok yüksek puan alacak kadar net yapma konusunda başarılı olamadım. DEHB konusunda uzun zamandır bilinçliydim ama beni ne kadar etkilediğini bilmiyordum. Psikiyatristler depresyon deyip gönderiyorlardı fakat yaptığım araştırmalarda DEHB olduğunu biliyordum. İlkokul çağlarından beri hocalarım dikkat dağınıklığı sorunum olduğunu söylüyordu. Ancak elle tutulur bir çözüme gitme veya seanslara para dökme yoluna gidemedim.
2023 Eylül aylarında İstanbul Çapa'dan bir şekilde randevu alıp durumu anlattım. Çok yüksek olasılıkla DEHB olduğunu ve bunun için yaygın olarak kullanılan Wellbutrin ilacına başlamamı önerdi. Bu ilacı 4 ay alıp Ocak ayında dozu 2 katına çıkardığımda, aylarca düzgünce DGS çalışamayan ben, bir anda 2 kitap bitirdi. Bu, Haziran'a kadar 6 kitaba çıktı. Çoğu kolay ama biraz da zor sorular olan kaynaklardı. 4-5 ayda çok fazla soru çözüp ders çalışabildim. Türkçe çözerken 3-4 dakikada bir soru çözüyordum, bu süre 40 saniyeye indi. Bu, 3-4 günde oldu. O andan itibaren işin asıl sorununun DEHB olduğunu anladım. Bu kadar etki edeceğini bilmiyordum. Şimdi ise zor kaynaklara zaman bulamadığım için DGS'ye girip sadece Türkçe ve matematik sorularını çözebildim. Marmara taraflarında network kurabileceğim bir okula yerleşmemi sağlayacak bir sıralama yapabilecek miyim bilmiyorum.
Bu sene kazandığım motivasyonla yazılıma tam abanarak işe girmeyi deneyeceğim fakat okul ile ilgili ne yapacağımı bilmiyorum. Yazılımdan iş bulma konusunda kendime güveniyorum ama yazılım sektöründe ikna becerilerimi ne kadar kullanabilirim bilmiyorum (staj döneminde önemli bir pozisyonda patronun yanında chat bot geliştirmeyle ilgili ama daha genel sorumluluk aldığım önemli bir pozisyonda başlamıştım ama birkaç olumsuzluktan, staj sonrası devam edemedim). Bilgisayara oldukça hakimim. Neredeyse her sorunu çözebilirim veya hızlıca nereden çözeceğimi öğrenebilirim. Yazılım kurslarından gördüğüm, gerçekten bu alana yeteneğimin olduğunu fark ettirdi. Çünkü algoritmaları nasıl yaptığımı bilmeden doğru yapıyordum. Bu yüzden bu alanda çürüteceğim dirsek boşa gitmeyecek bence. Ancak şimdi üniversite için hala uğraşmalı mıyım yoksa hiç uğraşmayıp alaylı olmaya çalışsam daha kısa sürede mi işin içine atılırım bilemiyorum. Üniversite okumamamın eksisi ne kadar hissedilir? Ve yine istediğim idealleri gerçekleştirecek şartlar bulabilir miyim?
Çok uzun süredir sürekli içimde bir savaş dönüyor. Psikolojik olarak güçlü kalmayı başarsam da kariyer olarak 0 olmak, vasıfsızlardan farksızmışım gibi hissettiriyor. Ülkedeki çoğu sıkıntı doğrudan ailemi etkiledi ve şu an ekonomik istikrar vs. denilse de ne olacağı hala belli değil. Yaşımın 24 olmasıyla benden çok daha küçüklerin ilerleyişini görmek üzücü oluyor. Başarılı olsam bile daha geç ilerlediğim için yalnız kalacakmışım gibi hissettiriyor. Sizden ricam tecrübeniz varsa, bilginiz dahilinde açık bir şekilde tavsiyelerinizi bekliyorum dostlar. Acı tatlı her şeye açığım ve özellikle kalp kırmaktan korkmamanızı istiyorum. İyi forumlar.
Son düzenleyen: Moderatör:
